The Bus People

Share

Applecross Inn. We hebben de mist op the Bealach na Ba net overleefd. De weg van het vee. Deze weg is van oorsprong een Drovers’ road, een pad dat werd gebruikt om het vee van de winterplek naar de zomerplek te brengen. Het is een van de hoogste bergweggetjes van Schotland. Niet meer dan 3 schapen breed met soms angstaanjagende dieptes.

Iedereen raadde ons aan deze route te volgen en een lunch te nuttigen in The Applecross Inn. Het is een van de toeristische attracties in deze omgeving.

De Applecross Inn wordt verbouwd. Timmermannen zijn druk bezig op het dak. Binnen is het nog stil maar op mijn vraag of ze al open zijn komt de opmerking dat “the Applecross Inn” altijd open is.

Ik betwijfel het. De paar huizen hier. Het moet hier doodstil zijn in de wintermaanden. Maar nu lopen er wel een stuk of 5 serveersters terwijl er naast ons alleen twee dames op leeftijd aan de bar zitten.

28485071992_3a2f4ae70a_o

Gaandeweg druppelen er wat motorrijders binnen. Ze worden angstvallig in een hoek van de Inn gepropt. Er wordt gefluisterd dat “The Bus People” onderweg zijn. En die zullen niet blij zijn dat door de verbouwing de ene deur dicht is en ze de deur helemaal rechts moeten gebruiken. In alle drukte stoot een motorrijder een serveerster aan en valt er een dienblad. Verontschuldigingen over en weer en de serveerster achter de bar roept valsig grappig “You do not fool me. I saw you were pushing her…” Een keurige Italiaanse wordt gedecideerd in een hoek neergezet naast een paar stoere Schotse bikers. Ze is duidelijk geïrriteerd dat ze niet samen met haar vriend alleen aan een tafeltje kan zitten.

Geoff en Mary uit de Midlands worden door de serveersters aan ons tafeltje neergezet. Ze zijn met de motor vanuit Shieldaig gekomen over de weg langs de kust. Ze gaan straks terug over the Bealach na Ba. Geoff kan bevestigen dat de Bus People onderweg zijn. Hij heeft de touringcar onderweg ingehaald.

Het lijkt of de serveersters zich schrap zetten. De opschrijfboekjes zijn gereed. Er wordt nog even op de borden gekeken wat er besteld kan worden en iedere nieuwe klant wordt gesommeerd niet in het gangpad te blijven staan omdat hij anders straks overlopen wordt door “The Bus People”. We krijgen het advies om nu alvast naar de wc te gaan. Als “The Bus People” er eenmaal zijn dan kunnen we een bezoek aan het toilet wel schudden.

Het wordt ondertussen aardig druk met motorrijders. De tafeltjes voorin zijn vol en ze worden nu aan de bar gepropt. De tafeltjes achter in de Inn moeten vrij blijven voor “The Bus People”. Een van de motorrijders pakt de kruk op de hoek van de bar maar wordt onmiddellijk gesommeerd die vrij te laten. Die is voor de chauffeur van “The Bus People”.

Dan is het zover. Een van de serveersters brult dat de bus er is. Iedereen moet nu gaan zitten zodat “The Bus People” voldoende loopruimte hebben naar de achterkant van de Inn.

Hoewel we na het theater van het personeel toch een beetje rekening houden met een horde agressief binnenstormende toeristen blijken er een stuk of 30 vriendelijke bejaarden binnen te strompelen. De meesten met wandelstok.

De chauffeur klimt op zijn kruk aan de bar en krijgt onmiddellijk een bord Fish and Chips aangereikt. Die moet straks met “The Bus People” the Bealach na Ba nog over. Dat wordt nog wat.

JD3_4111

(Visited 161 times, 1 visits today)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*